Ата-ана рөліне шығармашылық көзқарас.

    Адам жасағанда - ол сурет салады ма, әлде ертеңгілікті ұйымдастыра ма - уақыттың күші мен өткен жылдардағы ауыртпалықтан арылады. Ата-ана ретінде сіз өзіңіздің жеке ерекшелігіңізді біліп, өзіңізді жаратушы ретінде қарауыңыз керек.

    Сіздің балаларыңыз-сіздің қатысуыңызсыз «адам» деп аталатын өнер туындысы жасалмайтын саз секілді. Бұл жұмыс ешқашан аяқталмайды және сәтсіздікке ұшырауы мүмкін емес. Құмырашы өз шеңберінде саздың бір бөлігін жетілдіретін сияқты, ата-аналар кейде өмір бойы өз туындыларын жетілдіреді.

    Сіздің ата - ананың міндеті  - сіздің өміріңізде және іс-әрекеттеріңізде өзіңіз болу-тек осылай ғана сіз өзіңіз және балаларыңыз болуға көмектесе аласыз.

    Балаларыңыз үшін жасай алатын ең жақсы нәрселердің бірі – жанның жастығын сақтауға тырысу. Мұны істеудің ең жақсы тәсілдерінің бірі-балалардың тікелей әзілкештік сезімін сақтау.

    Балаңызбен бір сатыда тұрудан тартынбаңыз. Егер сіздің балаңыз жақсы жұмыс істемесе, оларға жағдайды әзілмен көруге көмектесетін жолды табыңыз. Оған балалық шақтағы болған күлкілі оқиғаны айтыңыз - ол шын жүректен күлсін. Осылайша сіз баланы «эмоционалды негіздемемен» қамтамасыз етіп, оны қажетсіз уайымдардан құтқарасыз.

    Сондай-ақ, бір күнді балаларымен бірге өз балалық шағыңызға оралуға арнауға тырысыңыз. Оларға сіздің бала кезіңіз туралы айтыңыз. Содан бері сақталған заттарды көрсетіңіз, сүйікті ертегілеріңізді қайталаңыз. Балаларыңызбен бірге рахаттаныңыз!

    Егер сіз ата-ана тәрбиесін белгілі бір мінез-құлық жолын белгілейтін нақты ережелер жиынтығы ретінде елестетсеңіз, сізді елеулі проблемалар күтіп тұр, сіздің өміріңіз қуаныштан айырылып, сіз үнемі наразылық күйінде қаласыз.

    Өзіңізге көбірек «балалық» еркіндікке жол беріңіз, өзіңізді күлдіріңіз. Біздің әлем бәрібір өте ауыр ..